Zastosowanie płyt poliwęglanowych:
- świetliki płaskie i łukowe,
- zadaszenia, wiaty, przystanki,
- werandy, ogrody zimowe, pergole,Poliwęglan komorowy
- szklarnie,
- daszki nad wejściem, wiatrołapy,
- sufity podwieszane, ścianki działowe,
- wypełnienie bram, drzwi i balustrad,
Właściwości płyt poliwęglanowych:
- dobra przepuszczalność światła,
- doskonałe parametry termoizolacyjne,
- duża odporność na uderzenia,
- lekkość połączona z dużą sztywnością materiału,
- możliwość gięcia płyt na zimno,
- łatwość obróbki i montażu płyt,
Praktyczne porady dotyczące montażu:
- Płyty należy montować ze spadkiem kanalików w dół. Położenie takie zmniejsza ryzyko gromadzenia się brudu oraz ułatwia grawitacyjne odprowadzanie skraplającej się wody.
- Zadaszenia z płyt komorowych należy zawsze projektować z zachowaniem przynajmniej 5% spadku, przy czym zaleca się spadek 10% i większy
- Płyty poliwęglanowe pozostają stabilne podczas długotrwałej pracy w zakresie temperatur od -40° C do +120° C.
- Płyty należy składować na płaskiej powierzchni, przykrywając je nieprzezroczystym jasnym materiałem w celu zabezpieczenia przed wiatrem, deszczem i słońcem. Jeśli to możliwe płyty najlepiej składować w pomieszczeniach z dala od warunków atmosferycznych.
Cięcie płyt
- Płyty z poliwęglanu można ciąć piłą tarczową o drobnych zębach lub piłą ręczną pod niewielkim kątem. Podczas cięcia płyta musi być podparta możliwie blisko ostrza i należycie unieruchomiona, by wyeliminować naprężenia i wibracje.
- Należy usunąć z płyty pył i wiórki sprężonym powietrzem, a otwarte końce, powstałe po rozcięciu płyty, należy zabezpieczyć taśmą paroprzepuszczalną, chroniącą przed wnikaniem do kanalików kurzu i insektów.
Wiercenie płyt
- Otwory w płytach kanalikowych z poliwęglanu można wiercić za pomocą typowych wierteł do metalu lub wierteł widiowych.
- Nie wolno wiercić otworów bliżej niż 40 mm od brzegu płyty. Przy nawiercaniu otworów przeznaczonych na śruby mocujące należy pamiętać, aby średnica otworu była o 2 mm większa od średnicy wkrętu.
- Należy pamiętać, aby płyta podczas wiercenia przylegała do podłoża.
Montaż płyt
- Do montażu płyt można zastosować różnego rodzaju mocowania, występujące na rynku. W zależności od grubości płyt, wielkości obciążenia i sposobu mocowania należy dostosować rozstawy podpór w konstrukcji nośnej. Przy dobieraniu rozstawu podpór zaleca się skorzystanie ze szczegółowych wykresów i tabel opracowanych przez producentów płyt.
- Płyty poliwęglanowe posiadają warstwę chroniącą przed promieniowaniem UV, która zabezpieczona jest folią maskującą z licznymi nadrukami. Płyty należy montować tą stroną ku górze.
- Przed montażem płyty należy usunąć część folii zabezpieczającej, a pełnego usunięcia folii maskującej dokonać niezwłocznie po zamontowaniu płyt.
- Z uwagi na rozszerzalność cieplną płyt poliwęglanowych, nie można osadzać ich zbyt ciasno. Montaż płyt bez wystarczającego luzu zaowocuje naprężeniami cieplnymi i zniekształceniami płyty. W praktyce wymagany luz dylatacyjny można ocenić na 3,5 mm na każdy metr długości lub szerokości formatki.
- Należy zwrócić szczególną uwagę przy doborze uszczelek i innych materiałów potrzebnych do montażu, czy nie oddziałują szkodliwie na płyty.
Konserwacja płyt
- Do mycia używać letniej wody z dodatkiem łagodnych środków czyszczących,
- Unikać czyszczenia na sucho, ponieważ cząstki piasku i kurzu przywierające do powierzchni płyt mogą ją porysować.
- Unikać kontaktu zabezpieczonej przed UV powierzchni płyt z rozpuszczalnikiem butylowym, alkoholem izopropylowym.